Prachtige vlinders

 Op een zonnige dag zien jullie  ze wel eens in uw tuin. Fladderende vlinders die van bloem naar bloem vliegen. Maar er zijn ook nachtvlinders en, die enkel ’s nachts te zien zijn. De mooiste vlinder in onze streken is de koninginnenpage, maar alle andere vlinders zijn ook heel erg mooi. Vlinders behoren tot de insecten. 

     

 Om volwassen te worden verwisselen sommige insecten van gedaante. Ze veranderen verschillende keren van vorm, kleur, omgeving… Een verbazingwekkend schouwspel en het toont aan hoe knap de natuur in mekaar steekt.

Het begint met een ei, want vlinders leggen eitjes, meestal op een plant. Tien dagen later komen er piepkleine rupsen uit. Ze eten eerst hun omhulsel  van hun eitje op en doen zich daarna te goed aan de plant waarop ze zijn geboren. Vlinders weten welke planten de rupsen graag lusten.

De rups heeft zes pootjes, die later de poten van de vlinder worden. De andere pootjes zijn geen echte pootjes maar haakjes en zuignappen. Rupsen doen niets anders dan eten. Na 1 tot 2 maanden zijn de rupsen bijna 5.000 maal groter dan bij hun geboorte.

 

Eenmaal volgroeid gaan de rupsen verpoppen. Ze gaan aan een takje hangen en bewegen zich niet meer. Ze verkleuren en hun omhulsel wordt hard. In de harde pop worden alle organen vloeibaar en vormen nieuwe cellen die al sinds hun geboorte uit het ei al aanwezig waren.

De rupsen van nachtvlinders omweven zichzelf tot een cocon met zijdedraad waarin ze van gedaante gaan veranderen.

Na een tijdje of zelfs na de winterperiode gebeurt er iets sprookjesachtig. De pop komt tot leven want binnenin zit nu een vlinder. Met een slag van zijn poten breekt de vlinder uit de pop. De zachte vleugels ontplooien zich en na een tijdje worden ze hard. Dan kan hij gaan vliegen! De schitterende vlinder is eindelijk geboren en pronkt met zijn kleurrijke vleugels. Hij fladdert van veld naar veld en haalt met zijn lange roltong de nectar uit de bloemen. Het heeft hem veel moeite en enkele gedaanteverwisselingen gekost!

Als jullie vlinders stil op een plant zien zitten, zal hij langzaam met zijn vleugels klapperen. Dat is om zijn lichaamstemperatuur te regelen. Heeft hij het te warm, dan zal hij blijven zitten met gesloten vleugels. Dan vallen ze bijna niet op omdat hun vleugels aan de buitenkant dikwijls donkerbruin gekleurd zijn. Voor vele vogels zijn vlinders een lekker toemaatje, maar vlinders hebben dikwijls op hun vleugels grote ronde vlekken die er uitzien als ogen. Doen ze hun vleugels met een klap open komen die ogen tevoorschijn en de vogel schrikt zich een hoedje. Dat geeft de vlinder tijd genoeg om te ontsnappen.

                                 

Kunnen jullie geloven dat een mooie, elegante vlinder ooit een dikke vraatzuchtige rups was die uit een heel klein eitje kwam?  De rups veranderde eerst nog in een pop, waarin de vlinder zich langzaam kon ontwikkelen. Nu moet hij snel een wijfje vinden om voor een nageslacht te zorgen. Het wijfje zal eitjes leggen en het sprookje kan opnieuw herbeginnen. Er was eens een eitje en een rups…

Willen jullie meer weten over vlinders, moet je uw ouders maar eens vragen om naar een vlindertuin te gaan in Zutendaal of naar de vlindertuin van de zoo in Antwerpen of in Knokke als je met vakantie aan zee bent.

Als jullie thuis een tuintje hebben, moet je aan de papa of mama vragen dat ze het hele jaar door bloeiende planten moeten houden. Alzo worden vlinders aangetrokken door de bloemengeuren.

     

Vlinders doen onwetend mee aan de bestuiving van de bloemen.  Zo kunnen jullie het hele jaar door fruit eten, waarvan de bloemen bezoek kregen van vlinders, want dan pas kan de ontwikkeling van appels en peren beginnen.

Om altijd maar beter en meer producten op de akkers te winnen, bespuiten de boeren dikwijls hun land met insecticiden, dat zijn giftige stoffen die de vraatzuchtige rupsen doden. Hierdoor worden heel wat vlinders bedreigd. Maar door het planten van bloemen hebben ze meer overlevingskansen want dan moeten ze niet meer tot op de akkers van de boeren vliegen om aan hun nectar te geraken. Alle bloemensoorten zijn geschikt voor de vlinders, want ze hebben een lange roltong waarmee ze de nectar uit elke bloemensoort kunnen halen.

Op die manier werken jullie mee om het vlinderbestand in uw streek weer op peil te brengen.

Neem nooit vlinders vast met de vleugels. Uw vingers nemen het gekleurde poeder van de vleugels, waardoor niet alleen de tekening verdwijnt, maar ook de herkenning door zijn soortgenoten.

Doe ding: probeer 7 postzegels die hieronder zijn afgebeeld te verzamelen. Je kan ze vinden op een briefomslag bij je thuis of bij familie. Je kan met de namen van de vlinders alle gegevens vinden via google en kleef ze op een blad papier. Alzo maak je een vlinderfiche die je heel wat slimmer maakt. Als je dat voor mekaar hebt gekregen mag je jezelf een vlinderkenner noemen en mag je deze pré-verzameling gerust boven je bed hangen.  Succes !

 

Jeffie natuurgids