Gorilla's zijn vriendelijke reuzen

Gorilla’s trommelen op hun borst, trekken hun bek vervaarlijk ver open en laten hun verschrikkelijk gebit zien. Deze stoere houding van een zilverrug, dat is de leider van een groep gorilla’s, schrikt alle aanvallers af en als dat nog niet helpt, spurt hij naar zijn aanvaller toe. Daarbij brult hij een waarschuwing die iedere aanvaller de stuipen op het lijf jaagt. Een zilverrug wordt zo genoemd omdat zijn vacht op de rug grijs ziet.
Jullie denken misschien dat gorilla’s heel gevaarlijke dieren zijn, maar dat is niet waar. Het zijn heel vriendelijke dieren en doen geen mens kwaad als ze maar met rust gelaten worden. Ze doden geen andere dieren om aan vlees te geraken, want ze eten gewoon bladeren van planten. Wel 20 kilo per dag. Ze zijn daar dus het grootste gedeelte van de dag mee bezig. Door de sappen van de planten gaan zijn tanden bruin worden. Ze hebben dus geen rotte tanden en hebben nog geen tandarts nodig!
De mannetjes verlaten de groep waarin ze geboren zijn, als ze vijftien jaar oud zijn. Dan leeft hij vaak heel lang alleen, om tenslotte op zoek te gaan naar een groep vrouwtjes waar mee hij een nieuwe groep kan vormen. Heeft die groep nog een leider, een zilverrug, dan gaan ze vechten en vallen ze elkaar als razenden aan. Dikwijls geraken ze zwaar gewond. De winnaar wordt de nieuwe leider van de groep. Hij moet zorgen voor rust en vrede binnen de groep en moet vijanden verjagen en oppassen dat een ander mannetje er niet met zijn vrouwtjes vandoor gaat.
Een vrouwtje krijgt een jong per keer. Zij wordt na de geboorte heel belangrijk binnen de groep omdat het mannetje toekijkt of het jong en zijn moeder niet worden gepest. Baby-gorilla’s worden vertroeteld en verwend, zelfs door de leider van de groep. De jongen zijn bijzonder speels en halen gekke fratsen uit, zelfs de machtige zilverrug laat zich heel gemakkelijk  verleiden tot spelletjes.
Een groep gorilla’s heeft niet veel leefruimte nodig. Tussen de 5 en 10 vierkante kilometer is al genoeg. Maar iedere groep moet zijn eigen gebied hebben. Als een vreemde groep daarin binnendringt, kan er een gevecht tussen de leiders van komen. Toch gebeurt dat zelden en delen ze het gebied met elkaar. Zo kunnen twee groepen tijdelijk met elkaar optrekken.
Iedere avond maken gorilla’s een nieuw nest van takken en bladeren.
Gorilla’s leven in verre landen, zelfs in een ander werelddeel: Zaïre en Rwanda in Afrika. Het Virunga-gebied is vaak in mist gehuld. Het is een natuurreservaat, waar niemand nog gorilla’s mag doodschieten, ze zijn beschermd door de wet. Stropers doen dat nog steeds. Dat zijn  mensen die van dode gorilla’s souvenirs maken om aan de toeristen te verkopen.
Tegenwoordig leven er nog maar een 500-tal gorilla’s in dit beschermd gebied. Het bos wordt door de inwoners gekapt om er meer landbouwgrond van te maken want de mensen hebben dikwijls honger.
Elk jaar komen wel 7000 toeristen naar de berggorilla’s kijken onder het toezicht van de parkwachters. Zo gaan de mensen anders denken over de gorilla’s. Ook de onderzoekers proberen veel te leren van deze apen. Zo hebben ze ontdekt dat gorilla’s 25 geluiden maken. Ze kennen bovendien tientallen gelaatsuitdrukkingen. Zo proberen  de onderzoekers met de gorilla’s te praten. Dat vraagt veel geduld maar… het werkt!

Jeffie natuurgids.