Frankeervignetten en automaatstroken

Zeg niet zomaar een stempel tegen een frankeervignet

Een frankeervignet mag je niet verwarren me een frankeermachinestempel. We hebben het al uitgebreid gehad over de frankeermachinestempel.  In tegenstelling tot het frankeervignet kan je frankeermachinestempels vaak gebruiken in thematische verzamelingen.  Je kan dan bovendien je filatelistische kennis laten botvieren door deze nog eens te verklaren ook.

Soms is echter ook een frankeervignet bruikbaar in je thematische verzameling. Vandaar een woordje uitleg:

Op 9 augustus 1976 werden in Zwitserland de eerste automaten in gebruik genomen, waarmee etiketten konden worden gekocht voor het frankeren van post. Als je het nodige geld inworp, kreeg je van de machine een opplakbaar strookje papier nadat hij er het gewenste bedrag op had gedrukt. Zo’n automaat wordt ‘frankeerstempelautomaat’ genoemd, en het etiketje heet ‘automaatstrook’ of ‘frankeervignet’. Vanaf 16 november 1981 werden er automatische verdelers van frankeervignetten in gebruik genomen in België ter vervanging van de automaatboekjes.  Zij worden door de post gelijkgesteld met postzegels.  In België gebruikt men FE-automaten (Frama Elektronisch).  Maar op de tentoonstelling van Belgica ’90  werd voor de eerste maal gebruik gemaakt van het merk ‘Klussendorf’.  Deze automaten leveren gekleurde vignetten.  In juni 1999 werden in Brussel 4 automaten van het merk ‘Amiel’ in gebruik genomen. Oorspronkelijk moest men gepast geld inwerpen in de automaten en dan je bedrag intikken. Gooide je teveel geld in, dan kreeg je geen wisselgeld terug. Klussendorf en Amiel –automaten daarentegen leveren je indien nodig wisselgeld en eventueel nog een onkostennota. Wat voor ons als thematische verzamelaars van belang is, is dat sommige stroken met een bijzonder tekst zijn voorzien of van een tekening.  

Nu maar hopen dat men stilaan ook hier meer afbeeldingen gaat gebruiken…